Η άγνωστη -τραγική- ιστορία της τελετής

Είναι Πέμπτη πρωί. Κοιμήθηκα καλά και ξύπνησα ακόμα καλύτερα μιας και πρώτη-πρώτη στο Newsfeed μου βγήκε η ανάρτηση συναδέλφου και φίλου μου Θανάση Φωτίου για μια δήλωση της υπουργού Δικαιοσύνης Έμιλυς Γιολίτη. 

Η κυβέρνηση, είπε, «καταβάλλει διαρκή προσπάθεια για να θωρακίσει τη χώρα από τα φαινόμενα διαφθοράς».

Πού τους βρίσκει και τους κάνει υπουργούς θα διερωτάστε πολλοί και πολλές. Και πόσο θράσος έχουν επίσης. Σύμφωνοι. Επιτρέψτε μου όμως να δω μισογεμάτο το ποτήρι, που λέει και το κλισέ, ό,τι κι αν έχει μέσα. Μόνο έτσι θα μπορέσω να σας υποδείξω πως, όσο θράσος κι αν έχουν, έχουν και μια προκλητική, έστω, αίσθηση του χιούμορ. 

Τα ακούς, φαντάζεσαι ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια άλλη χώρα, όχι τη δική σου, και με τους φόρους σου και γελάς. Τι να κάνεις;

Για τη δε κυρία Γιολίτη και τα (μη) πεπραγμένα της στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά και πριν από αυτό -δες πόρισμα επιτροπής για το ασυμβίβαστο κ.λπ.-, βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη θέση. Όχι, ειλικρινά σας το λέω. 

Από τη μία θέλω να κάνω πλάκα, παρά τα νεύρα για το δούλεμα που μας ρίχνουν, προσφέρεται πολύ, από την άλλη, όμως, όσο περνάει ο καιρός αντιλαμβάνομαι ότι ενδεχομένως να μην φταίει η ίδια. 

Παρακολουθώ τα πλάνα από την τελετή υπουργοποίησής της και έχω μια βάσιμη υποψία ότι έγινε ένα τραγικό σφάλμα την ώρα της τελετής. Αντί να υπουργοποιήσουν την ίδια, φαίνεται πως υπουργοποίησαν την τσάντα. Εξ ου και τα επιτεύγματα τα οποία είναι πια αδύνατον να τα καταμετρήσει κανείς…

Θετικότατο, και για να μείνω στο ίδιο πνεύμα που μας μεταχειρίζονται και εκείνοι με... την πάταξη της διαφθοράς από την κυβέρνησή τους, είναι το γεγονός πως η μικρή μας πατρίδα είναι το πρώτο κράτος στην Ιστορία το οποίο ίσως υπουργοποίησε μια επώνυμη τσάντα αξίας μερικών χιλιάδων ευρώ.

Διαβάστε περισσότερα στο ΠΟΛΙΤΗΣ PREMIUM